Çözüm başlığı: Koyun sütündeki süt üre konsantrasyonunun yorumlanması için yönergeler

İhtiyaç: Sütteki üre seviyeleri (rasyondaki dengesiz enerji/protein oranı)

Tanım:

Üre, geviş getiren hayvanların kanında, sütünde ve idrarında bulunan ve esas olarak rumende yem proteinlerinin fermantasyonundan kaynaklanan ve karaciğerde oluşan amonyaklı-azotlu bir bileşiktir. Bu şekilde karaciğer hücreleri zehirli bir bileşiği (amonyak) toksik olmayan bir maddeye (üre) dönüştürür. Ancak bu dönüşüm, hayvan için birbiriyle ilişkili kan ve sütteki üre konsantrasyonlarının artmasıyla artan enerji maliyetlerini beraberinde getirir.

Sütteki üre konsantrasyonu, hem rasyondaki protein yüzdesinin hem de rasyondaki proteinin enerjiye oranının bir göstergesidir. Aynı zamanda çevresel bir göstergedir: aslında sütteki üre seviyesi arttıkça idrarla N atılımı da artar.

Genel olarak, yüksek proteinli rasyonlar sütteki üre konsantrasyonunda artışa neden olur. Protein açısından dengeli ancak enerjiden yoksun rasyonlar bile yüksek üre konsantrasyonlarına neden olabilir. Hayvan için en tehlikeli ve çevreye en zararlı durumdur çünkü üretim avantajı olmaksızın N salınımını içerir.

Sütteki üre konsantrasyonu rasyondaki diğer faktörlere de bağlıdır. Proteinlerin rumende parçalanabilirliği ile artma eğilimi gösterir ve rasyon tanenler (polifenoller) içeriyorsa, özellikle de bunlar yoğun tanenlerse azalır. Ancak bu durumda, üredeki azalma kısmen proteinin sindirilebilirliğinin azalmasıyla ilişkilendirilebilir.

Yüksek proteinli veya düşük enerjili rasyonlarda, amonyağın karaciğerdeki detoksifikasyon kapasitesi yetersiz olabilir: bu özellikle üreme döneminde risklidir çünkü amonyak embriyolar için zararlıdır.

Nasıl uygulanır:

Sütte hedeflenen üre değerlerini belirlemek için fizyolojik aşama ve üretim düzeyi göz önünde bulundurmalıdır.

Fizyolojik aşama:

1. Erken-orta laktasyon dönemindeki laktasyondaki koyunlar;
2. Laktasyon sonunda (çiftleşme dönemi) süt veren koyunlar.

Erken-orta laktasyon dönemi

Süt üretimi ve canlı ağırlık için homojen gruplardaki sütte üre (mg/100 ml) gösterge değerleri

Homojen olmayangruplarda, daha üretken koyunların yetersiz beslenmesini önlemek için tank sütündeki üre seviyesi 5 mg/100 ml daha fazla olabilir. Bu “artmış” üre seviyeleri, hepatik glukoz sentezi için kullanılan protein rezervlerinin mobilizasyonunu takiben erken laktasyon dönemindeki homojen, yüksek verimli koyun grupları için bile kabul edilebilir.

Tersine, tabloda belirtilenlere kıyasla 5 mg/100 ml’den düşük değerler, yalnızca protein gereksinimlerinin tam olarak karşılandığı (%100) doğrulanırsa kabul edilebilir.

Emziren koyunların rasyonu düzenlenirken, YALNIZCA sütteki üretim seviyesi ve üre konsantrasyonunun yanı sıra diğer göstergeleri de (örneğin dışkının kıvamı ve rengi) dikkate almak yeterli değildir.

1. Laktasyon sonunda (çiftleşme dönemi)

Sütteki üre konsantrasyonu 30-40 mg / 100 ml olmalıdır. Çiftleşme döneminde veya suni tohumlama döneminde 45-50 mg / 100 ml’nin üzerindeki süt üre konsantrasyonları embriyonik ölümlere neden olabilir. Bu aşamada, rasyondaki enerji eksikliği nedeniyle DAİMA yüksek üre düzeylerinden kaçının.

Tavsiye:

Güvenilir bir laboratuvar tarafından tank sütü üresinin iki ayda bir kontrol edilmesi. Mümkünse, üretimdeki farklı gruplardaki süt üresini kontrol edilmesi.