Çözüm başlığı: İlkbaharda meraya çıkarken başarılı bir rasyon geçişi nasıl sağlanır?

İhtiyaç / Konu: Sindirim bozuklukları ve otlak yönetimi

Neden uygulayalım?

Hayvanlar, genellikle kuru yeme dayalı ağıl rasyonundan, düşük selüloz içeriğine sahip çok lezzetli bahar otuna geçecektir. Ancak, hayvanların sağlığını etkileyen rasyon dengesizlikleri meydana gelebilir (ekteki şemaya bakınız). Ot bol miktarda su içerir ve bu da müshil etkisi yaparak ishale ve rumenin tıkanmasına yol açarak kuru madde alımını azaltabilir. Bu durum, meraya çıkarken sıklıkla görülebilen üretim düşüşüne ve gebe koyunlarda ketozise neden olabilir. Genç otların yüksek şeker içeriği ve düşük selüloz içeriği ruminal pH’ın düşmesine neden olur, bu da üretim seviyesini ve yağ İçeriğini düşürür. Düşük seviyedeki selüloz lifleri ve yüksek seviyedeki çözünebilir karbonhidratlar da, özellikle merada yüksek oranda baklagil (yonca, alfalfa) varsa, şişkinliğe neden olur. Tüm botanik türleri, döngünün başında parçalanabilir azot ve nitratlar da dahil olmak üzere protein olmayan azotla doludur. Bu nitratlar geviş getiren hayvanlar için potansiyel olarak toksiktir. Ancak en büyük risk ot staggeri veya Hipomagnezemidir. Hipomagnezemi farklı faktörlerden kaynaklanabilir:

• Alım eksikliği: Ot magnezyum açısından düşüktür ve yüksek su içeriği alımını sınırlar,
• Emilim eksikliği: Ot yüksek oranda potasyum, su ve protein olmayan azot içerir. Bu 3 element magnezyumun emilimini azaltırken, sodyum bunu sağlar,
• dağılım eksikliği: sınırlı KM alımı, stres, dışarı çıkarken soğuk sıcaklıklar ve muhtemelen yüksek üretim seviyelerinin neden olduğu lipomobilizasyon sendromu, dolaşımdaki magnezyumun emilimine neden olur.

Bu durum yaz sonunda yeniden büyümeyle ortaya çıkma eğiliminde olsa da, hayvanları daha zengin bir araziye taşımak, özellikle arazide baklagiller varsa, 3-metil indol zehirlenmesi (amfizem) nedeniyle ani ölümlere neden olabilir.

Nasıl uygulanır:

Bu etkileri en aza indirmek için hayvanları meraya çıkarırken 3 kurala uymak önemlidir:

1. Ruminal mikrobiyotayı yeni yeme adapte etmek için zaman ayırın. Bir geçiş birkaç gün içinde, ideal olarak 3 hafta içinde yapılmalı ve otlatmalar kademeli olarak uzatılmalıdır: ilk hafta otlatma zamanı hedeflerinin ¼’ü, ikinci hafta ½’si ve üçüncü hafta ¾’ü. Çok hızlı bir şekilde zengin ot diyetine geçmek aşağıda açıklanan sorunlara yol açabilir.
2. rumeni uyarmak için uzun, sert lif sağlayın Koyunlar kaba yemle beslenmelidir ad. lib Geviş getirme için gereken lifleri sağladığı için ahırdaki geçiş döneminde.
3. Botanik türlere göre (baklagiller ve otlar) mineralleri ve parçalanabilir azotu dengeleyin. Magnezyum, sodyum ve potasyum alımı izlenmeli ve gerekirse mineral/vitamin takviyesi değiştirilmelidir. Uyarlanmış bir beslenme hedefine sahip bir yem kullanarak geçici bir tedavi (örneğin bir ruminal bolus gibi) magnezyum için bir çözüm olabilir. Potasyum için yumrular, kökler ve vinasse veya melas gibi yan ürünler gibi zengin hammaddelere dikkat edilmelidir. Bir mineral yalama (NaCl) da kullanılabilir. Nitrojen için son olarak, kapalı nitrojen kaynağının gözden geçirilmesi ve tabaklanmış küspelerin veya bira tahıllarının tercih edilmesi tavsiye edilir.. Otlayan hayvanlarda azot fazlalığı (erken başlama aşaması) koyunlarda üreme sorunlarına ve kuzularda sağlık sorunlarına neden olabilir. Nitrat zehirlenmesi veya aşırı nitrojen ve potasyum riskini sınırlamak için, hayvanları çıkarmadan önce N ve K ile gübreleme yapmayın.