Çözüm başlığı: Aminoasitlerle besleme

İhtiyaç / Sorun: Rasyondaki protein konsantrasyonu (konsantre + kaba yem)

Giriş:

Koyun ve keçileri amino asitle beslenme, sağlığın ve verimliliğin korunması için gereklidir. Koyun beslenmesi ve üretiminde amino asitlerin yönetiminin iki ana amacı vardır – verimlilik için genetik potansiyele ulaşmak ve iyi hayvan sağlığını korumak (Liu ve Masters 2000 , 2003 ). Koyun endüstrisi et, süt ve yün sağlar ve bu ürünlerdeki protein tutma oranları verimlilikte baskın bir faktördür. Bu nedenle, bu üretken süreçler için amino asit beslenmesinin yönetimi, meme bezinde ve yün folikülünde protein sentezini ve vücut ağırlığı artışında protein tutulmasını – protein sentezi ve parçalanması arasındaki farkı – mümkün olduğunca artırmayı amaçlar. (Wu 2018 ).

Amino asitle beslemedee genel hususlar

Rasyon proteinleri GIT’de sindirilir ve ortaya çıkan amino asitler vücutta emilir ve hayvanın gereksinimlerini karşılamak için protein sentezi bölgelerine taşınır. Çiftlik hayvanlarında, besinsel proteinin kalitesi ve miktarı genellikle ‘profiller’ (tek tek amino asitlerin toplam amino asitlere veya toplam proteine oranları) ve ince bağırsağa giren esansiyel amino asitlerin miktarları olarak adlandırılır. Ruminantlarda, tek mideli hayvanların aksine, diyet proteini rumen mikroorganizmaları tarafından amonyak, amino asitler ve peptitlere parçalanır ve mikroorganizmalar daha sonra kendi büyümelerini desteklemek için nitrojen kaynağı olarak kullanırlar (Wu 2018 ). Diyetle alınan proteinin çoğu rumen mikroorganizmaları tarafından parçalanır ve bu mikroplar tarafından proteinlerini sentezlemek için bir azot kaynağı olarak kullanılır ve bu mikrobiyal protein ince bağırsağa girer ve konakçı tarafından kullanılır (Tarımsal Araştırma Konseyi 1984 ), ancak bazı diyet proteinleri ruminal parçalanmadan kaçabilir. Sonuç olarak, rumen mikrobiyal proteininin amino asit profili, diyet proteini rumen by-pass oranını artırmak için işlenmediği sürece, konakçı için mevcut olan profilin bir yaklaşımı olarak kullanılır.

Çiftlik hayvanlarında, amino asit beslenmesinin yönetiminin temel amacı, ince bağırsağa akan proteindeki amino asitlerin, özellikle de esansiyel amino asitlerin profilini [yani, geviş getiren hayvanlarda metabolize edilebilir proteinler (MP)] ürünlerin amino asit profiliyle eşleştirmektir. Bu yönetim, vücudun de novo protein sentezinde MP’deki amino asit profilini modifiye etmeye ihtiyaç duymadığı varsayımına dayanmaktadır, çünkü bu tür herhangi bir modifikasyon, diyet amino asitlerinin kullanım etkinliğini azaltacaktır Bu arz-talep ilişkisini belirlemek için temel bir strateji, MP’deki amino asit profillerini hayvansal ürünlerdekilerle karşılaştırmaktır. Ruminal mikrobiyal proteindeki esansiyel bir amino asit miktarı, ürün proteinindeki miktardan çok daha düşükse, bu amino asidin diyetle sağlanması muhtemelen vücudun talebini karşılamayacaktır.

Laktasyon dönemi boyunca amino asitle besleme

Amino asitlerin temini önemlidir çünkü bunlar süt proteinlerinin sentezinin yanı sıra meme hücrelerinin çoğalması ve işlevinde de rol oynar. Korumalı amino asitler, emziren koyunlarda süt üretimini emzirme (Lynch ve ark., 1991; Baldwin ve ark., 1993) veya sağım dönemlerinde (Bocquier ve ark., 1994) artırmak için kullanılmıştır. Lynch ve arkadaşları (1991) süt veren koyunlar için protein seviyesi farklı (%10 ve %16 ham protein) iki konsantre yeme Metiyonin (%0,11) ve Lizin (%0,28) ilavesini incelemişlerdir. Elde edilen sonuçlar, yüksek protein katkılı konsantre yemle beslenen koyunlarda daha yüksek süt verimi (+%11) olduğunu göstermiştir, ancak aradaki fark önemli değildir. Süt proteini de her iki deneysel uygulamadan etkilenmemiştir. Konsantre yeme korumalı Metiyonin (%0,2) eklenmesi, Baldwin ve arkadaşları (1993) tarafından süt emen Dorset koyunlarında gözlemlendiği gibi süt verimi ve süt proteininde küçük (+%2) ve önemli olmayan artışlar sağlamıştır. Lacaune süt koyunlarında sağım döneminin başında 3 veya 6 g/gün korumalı Metiyonin ilavesiyle sütün protein içeriğinin artırılabileceği de gösterilmiştir (Bocquier ve ark., 1994). Koyunlar pozitif besin dengesindeydi (enerji ve protein gereksinimlerinin sırasıyla %117-120 ve %120-140’ı). Bazal rasyon silaja dayandığında Metiyonine verilen yanıt samana göre daha yüksek olmuştur, bu da Metiyonin içeriğinin bu son diyette sınırlayıcı amino asit olabileceğini göstermektedir. Süt verimi ve süt yağı içeriği takviyeden etkilenmemiştir.

Çıkarımlar

Koyunlarda laktasyon sırasında herhangi bir ‘sınırlayıcı’ amino asit yok gibi görünmektedir. Amino asit profilleri süt ve rumen mikropları için çok benzerdir, bu nedenle mikrobiyal protein, önemli bir değişiklik olmaksızın süt proteini sentezi için gereksinimleri karşılıyor gibi görünmektedir. Korumalı proteinler verilmek isteniyorsa, bu sadece gereksinimlere ulaşmanın kolay olmadığı erken laktasyon döneminde olmalıdır.