Αυτό το άρθρο είναι επίσης διαθέσιμο στα: Αγγλικα Γαλλικα Τουρκικα

Κοκκιδίωση

Όνομα ενημερωτικού φύλλου: Κοκκιδίωση

Ανάγκη/Θέμα: Διασφάλιση καλών συνθηκών για τους τοκετούς μέσα στο σταύλο και βελτίωση του ποσοστού επιβίωσης των αμνών

Τι είναι η κοκκιδίωση;

Η κοκκιδίωση προκαλείται από ειδικά για κάθε είδος πρωτοζωϊκά παράσιτα που προσβάλουν το τοίχωμα του εντέρου, πολλαπλασιάζονται και προκαλούν βλάβες. Συχνά εμφανίζεται κλινικά ως διάρροια. Πολλά είδη κοκκιδίων είναι ακίνδυνα, κάποια όμως είναι εξαιρετικά παθογόνα για τους νεαρούς αμνούς. Η κοκκιδίωση είναι ιδιαίτερα συχνή σε αμνούς ηλικίας 4-8 εβδομάδων, μπορούν όμως να προσβληθούν και αμνοί μεγαλύτερης ηλικίας, όταν η περιβαλλοντική πίεση είναι υψηλή.

Έντεκα (11) είδη είναι γνωστό ότι προσβάλλουν το λεπτό έντερο των προβάτων. Ωστόσο, μόνο το Eimeria ovinoidalis και το Eimeria crandallis προκαλούν σοβαρή νόσο. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία αμνοί και, περιστασιακά, και οι προβατίνες αποβάλλουν κοκκιδιακές ωοκύστεις στο περιβάλλον με τα κόπρανά τους, με αποτέλεσμα την μόλυνση των νεαρότερων αμνών δια του στόματος. Η απέκκριση ξεκινάει 9-28 ημέρες μετά τη μόλυνση. Μόλις βρεθούν στο περιβάλλον, οι νέες ωοκύστεις καθίστανται μολυσματικές σε 1-3 ημέρες, όταν πληρούνται οι περιβαλλοντικές προϋποθέσεις. Σε ιδανική θερμοκρασία (20-25οC) και υγρασία (πάνω από 70%), το επίπεδο της περιβαλλοντικής επιμόλυνσης αυξάνεται ραγδαία. Οι κοκκιδιακές ωοκύστεις είναι πολύ σταθερές στο περιβάλλον και μπορούν να επιβιώσουν από μήνες μέχρι χρόνια.

Τα ζώα που έχουν προσβληθεί από κοκκιδίωση υποφέρουν από διάρροια και γρήγορα χάνουν την καλή θρεπτική τους κατάσταση, με αποτέλεσμα να παρατείνεται η περίοδος πάχυνσής τους. Η χαμηλή ποιότητα και το χαμηλό βάρος σφαγίου μπορεί να αποτελέσει θέμα στους αμνούς με εκτεταμένη εντερική βλάβη, εξαιτίας της ελάττωσης της ικανότητας του εντέρου να απορροφά θρεπτικά στοιχεία. Χαμηλές αποδόσεις στη γαλακτοπαραγωγή και αυξημένος κίνδυνος για μυϊάσεις είναι δυνατόν επίσης να ενσκύψουν. Κάποιοι από τους αμνούς μπορεί να μην εμφανίσουν διάρροια, υποφέρουν όμως από καθυστερημένη ανάπτυξη και προσαύξηση βάρους (υποκλινική κοκκιδίωση). Άλλοι αμνοί δεν εμφανίζουν καμιά δυσλειτουργία, μπορεί όμως να είναι έντονα μολυσμένοι και να διασπείρουν ωοκύστεις στο περιβάλλον.

    Παράγοντες κινδύνου

    • Πολύ εντατικά συστήματα εκτροφής
    • Συνωστισμός
    • Κακές πρακτικές διαχείρισης και ανεπαρκής πρόσληψη πρωτογάλατος
    • Άλλα νοσήματα, π.χ. παρασιτική γαστρεντερίτιδα, διατροφικές ανεπάρκειες και νόσος Border (BDV).
    • Κακή φυσική κατάσταση
    • Μεγάλη επιμόλυνση του περιβάλλοντος από τα κόπρανα
    • Ο συσταυλισμός ομάδων ζώων διαφορετικών ηλικιών εκθέτει τους αμνούς σε κίνδυνο

      Θεμα: υγεια

      Γαλακτοπαραγωγά και/ή κρεοπαραγωγά πρόβατα: και τα 2

      Κατηγορία ζώου: αμνός, αντικατάσταση, Προβατίνες

      Θεμα: Παράσιτα.

       

       

       

       

       

       

      διάγνωση

      Η κοπρανολογική εξέταση για κοκκιδιακές ωοκύστεις είναι χρήσιμη μέθοδος. Ωστόσο, η διάρροια μπορεί να προηγηθεί της επιβεβαίωσης της διάγνωσης, ενώ η ταυτοποίηση του είδους των κοκκιδίων που συμμετέχουν στη μόλυνση μπορεί να απαιτήσει επιπλέον δοκιμές. Η ανεύρεση και η ταυτοποίηση των ωοκύστεων είναι ο μόνος τρόπος να επιβεβαιωθεί αν υπάρχει ικανός αριθμός ωοκύστεων για να προκαλέσει νόσο.

      Διαφορική διάγνωση:

      • Παράσιτα του εντέρου (π.χ. Nematodirus)
      • Σαλμονέλλωση
      • Πλούσιοι λειμώνες για βόσκηση σε συνδυασμό με υψηλή περιεκτικότητα των συμπυκνωμένων ζωοτροφών σε πρωτεϊνες.
      • Η προσβολή από Rotavirus και η κρυπτοσποριδίαση είναι κι αυτές ασθένειες του εντέρου, τείνουν όμως να αφορούν αμνούς μικρότερης ηλικίας και δύσκολα τις μπερδεύει κανείς με την κοκκιδίωση.
      • Μόλυνση απο νόσο του Border (BDV).

      Η γνώση της κατάστασης μιας παρτίδας αμνών από τα αρχικά της στάδια μπορεί να αποβεί πολύ χρήσιμη, αφού επιτρέπει την έγκαιρη θεραπευτική παρέμβαση και έτσι τον περιορισμό των απωλειών λόγω υποκλινικής κοκκιδίωσης (ελάττωση της μέσης ημερήσιας αύξησης), αλλά και λόγω της κλινικής νόσου (απώλεια βάρους ή και αυξημένη θνησιμότητα). Η έγκαιρη εφαρμογή της κατάλληλης θεραπείας μπορεί να εξοικονομήσει χρόνο και χρήματα αλλά και να περιορίσει τη συνολική χρήση φαρμάκων.

      • Θηλάζοντες αμνοί που ανήκουν σε ομάδες, στις οποίες οι μισοί αμνοί είναι πάνω από 3 εβδομάδων (μην περιμένετε μέχρι να ξεπεράσουν όλοι οι αμνοί αυτή την ηλικία)
      • Παχυνόμενοι αμνοί: βόσκηση ή εντατική πάχυνση, 3 εβδομάδες μετά την έναρξη της πάχυνσης.
      • Αμνοί που έχουν ξεπεράσει την ηλικία των 3 εβδομάδων με διάρροια: επανεκτίμηση της διάγνωσης και εκτίμηση της κατάστασης της συγκεκριμένης παρτίδας αμνών.

      Απαιτείται μια διαδικασία για κάθε παρτίδα αμνών:

      • Επιλέξτε 10 αμνούς από 15 ημερών έως και 3 εβδομάδων (μην επιλέγετε αμνούς κάτω από την ηλικία των 15 ημερών) από κάθε ομάδα που συσταυλίζεται.
      • Προτιμήστε τους ασθενέστερους αμνούς ή αυτούς που εμφανίζουν διάρροια (λερωμένοι στο πίσω μέρος).
      • Συλλέξτε 4 δείγματα κοπράνων από κάθε αμνό (40 δείγματα κοπράνων συνολικά). Από τα διαρροϊκά αρνιά συλλέξτε το ισοδύναμο ενός κουταλιού του γλυκού από κόπρανα
      • Τοποθετήστε τα κόπρανα σε μία σακούλα ή δοχείο
      • Συνθλίψτε και ανακατέψτε τα κόπρανα, όσο περισσότερο μπορείτε (το εργαστήριο δεν το κάνει αυτό αναγκαστικά και η ανάμειξη του δείγματος μπορεί να επηρεάσει τα αποτελέσματα)
      • Σημειώστε την ομάδα ή το χώρο της ομάδας πάνω στον περιέκτη
      • Αποστείλετε το δείγμα στο εργαστήριο ή στον κτηνίατρο (σε θερμοκρασία δωματίου, δεν έχει ανάγκη ψυγείου) και ζητήστε την απόμονωση και ταυτοποίηση των κοκκιδίων. Η ταυτοποίηση των διαφόρων ειδών κοκκιδίων είναι σημαντική, αφού δεν είναι όλα τα είδη παθογόνα. .
      • • Ερμηνεία των αποτελεσμάτων: αν ανευρεθούν > 10,000 κοκκίδια (όλα τα είδη) ή > 5,000 παθογόνα κοκκίδια στο μείγμα κοπράνων, τότε απαιτείται θεραπεία όλης της παρτίδας με αντικοκκιδιακά φάρμακα.

      Πρόσοχή: Τα κοκκίδια είναι πολύ ανθεκτικά στο περιβάλλον. Έτσι η θεραπεία της μολυσμένης παρτίδας αμνών, δεν εμποδίζει την επαναμόλυνσή τους και την επανεμφάνιση κλινικών περιστατικών 3 εβδομάδες αργότερα.

      Θεραπεία

      Για χρήση όταν η περιβαλλοντική πρόκληση είναι πιθανό να είναι υψηλή και η τοποθέτηση αρνιών σε αυτές τις περιοχές δεν μπορεί να αποφευχθεί.

      1. Το Diclazuril ή το toltrazuril χρησιμοποιούνται και τα δύο για τη μείωση της κοκκιδιακής αποβολής και τη μείωση της σοβαρότητας της νόσου. Η έγκαιρη θεραπεία είναι καλύτερο για την πρόληψη της χρόνιας βλάβης του εντέρου.
      2. Το Decoquinate χρησιμοποιείται στις ζωοτροφές, συνιστάται για διάρκεια τουλάχιστον 28 ημερών (ή τη διάρκεια της περιόδου κινδύνου), ωστόσο αυτό μπορεί να αποτρέψει τα αρνιά να δημιουργήσουν ανοσία εάν εκτεθούν μόνο σε πολύ μικρό αριθμό κοκκιδίων. Τα αρνιά που δεν καταναλωνουν την τροφή , όπως αυτά που είναι άρρωστα, δεν θα αποκτήσουν καμία προστασία.
      3. Τα αρνιά με σοβαρή διάρροια απαιτούν επανυδάτωση με ηλεκτρολύτες, προστασία από δυσμενείς καιρικές συνθήκες και οποιονδήποτε κίνδυνο ταυτόχρονης επιβάρυνσης από σκουλήκια θα πρέπει να διερευνάται.
      Πρόληψη

      Ο κύριος στόχος είναι να ελαχιστοποιηθεί η έκθεση των νεαρών αρνιών σε υψηλά επίπεδα περιβαλλοντικής μόλυνσης από ωοκύστη. Τα χρονομετρημένα, στοχευμένα προϊόντα πρόληψης μπορούν επίσης να είναι χρήσιμα.

      • Μειώστε την πυκνότητα.
      • Αποφύγετε ένα μεγάλο εύρος ηλικιών που αναμιγνύονται μαζί.
      • Η ταυτόχρονη ανεπάρκεια ιχνοστοιχείων μπορεί να είναι ένας προδιαθεσικός παράγοντας για την ευαισθησία στην κοκκιδίωση. Η εξέταση αίματος για τον αποκλεισμό ανεπάρκειας ιχνοστοιχείων μπορεί να είναι ευεργετική.
      • Ανύψωση κάδων και γούρνων πάνω από το επίπεδο του εδάφους για μείωση της μόλυνσης από κόπρανα.
      • Καθαρίστε και απολυμάνετε αντικείμενα με τα οποία αλληλεπιδρούν τα αρνιά, όπως θηλές και γούρνες.
      • Εξασφαλίστε επαρκή αερισμό και αποστράγγιση και παρέχετε τακτικά, άφθονη στρωμνή.
      • .
      • Αφαίρεση οργανικής ύλης και απολύμανση με απολυμαντικό που καταστρέφει τις ωοκύστεις.
      • Εάν είναι δυνατόν, αποφύγετε βοσκότοπους που είχαν νεαρά αρνιά την προηγούμενη σεζόν.
      • Βεβαιωθείτε ότι τα αρνιά έχουν επαρκή πρόσληψη ενέργειας και πρωτεΐνης
      • Τα στρεσογόνα γεγονότα όπως οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες, η μεταφορά, ο ευνουχισμός και η ανάμειξη με άλλες ομάδες θα προδιαθέσουν τα αρνιά να αναπτύξουν κοκκιδίωση εάν προσβληθούν. Προσπαθήστε να αποφύγετε μια σειρά από αυτά τα γεγονότα να συμπίπτουν.

      Αυτό το άρθρο είναι επίσης διαθέσιμο στα: Αγγλικα Γαλλικα Τουρκικα